Ik krijg momenteel veel vragen over de doelen op de portfolio's.

Hoe kun je doelen uitzetten die je niet zichtbaar wilt hebben in je leerlingportfolio?

Je kan daar een goed reden voor hebben.

Het uitzetten van de doelen die je niet zichtbaar wilt hebben gaat via het IB-portaal.

Als leerkracht kun je ook die rol op je nemen wanneer je de IB-er hiervoor niet wilt belasten.

Bekijk hieronder de uitleg 

Succes!

PS dit filmpje maakt onderdeel uit van de gratis uitleg Onderbouwd nieuw 2024-2025

Tjonge het is alweer een hele week nieuwjaar. Wat vliegt de tijd. 'Uren maanden dagen jaren vliegen als een schaduw heen' zong mijn oma altijd. Als kind verstond ik dan vliegen als een schaap door het veen. Je wil niet weten hoe oud ik was toen ik erachter kwam dat ik het niet goed had verstaan. Vliegen als een schaduw heen dus. 

En nu die sokken breien uit de titel van dit stukje. Het oudjaar vieren wij altijd met vrienden. Mijn vriendin verstaat de kunst om elk jaar de mooiste kerstkaart (op tijd)  te sturen die ik steevast bewaar. Ik ga jullie niet vertellen hoeveel ik er van haar heb ontvangen want dan voel ik me meteen weer zo bejaard. Maar het verhaal wordt nog bejaarder wanneer ik jullie vertel wat ik van haar als cadeautje kreeg. Een boek, een knot wol en vijf breipennen van het formaat satéprikker. Het boek zou mijn gaan leren hoe ik sokken kan leren breien. Mijn vriendin meldt er meteen bij dat het boek leuk is voor de plaatjes maar dat ik toch echt op you tube naar een filmpje moest kijken om het goed te leren. Tja en dat leren van een zo breien is dan meteen een eenzame strijd. Al breiend bedacht ik me dat alleen leren wel iets is wat een mens erg trots maakt. Omdat de eenzaamheid van alleen leren doorzettingsvermogen verlangt. Na veel uren prutsen en opnieuw beginnen is het me gelukt. Een sok is af. Nu die andere nog. Met de door mijn vriendin dringend aanbevolen mevrouw you tube kon ik niks en met het boek ook niet. Hoe het dan is gegaan weet ik niet precies maar het resultaat mag er wezen! Vriendin vertelde nog iets leuks. Ze introduceerde in haar groep de trotse stoel. Elke week mag een kind plaats nemen op die stoel en vertellen waar het trots op is geweest de afgelopen tijd. En dan gaat het met name over wat een kind heeft geleerd. Ze is er zelf op gaan zitten, mijn vriendin dus, met de sok in haar hand. Kijk kinderen wat ik heb gebreid? Een sok! Wat knap juf! was de reactie van de kinderen. Dat je dat kan! Heel knap! Op zulke momenten krijg ik heimwee. Ik wil ook op die stoel met mijn paar sokken. 

Fijne werkweek allemaal!

Het lijkt mij persoonlijk ondoenlijk om alle kinderen individueel te onderwerpen aan een gesprek. Als jij er anders over denkt sla dit dan maar over, maar ik denk dat er gewoon geen tijd voor is.

Dus is het wellicht beter om een gesprek onderdeel te laten zijn van je aanbod.

Een van de door de leerkrachten meest gewaardeerde skills is toch wel samenwerken. De hele wereld is daar eigenlijk gek op.

We beginnen daarom eerst maar eens met samenwerken. Dan hebben we die gehad.

Vertel aan de kinderen dat je een samenweek gaat houden. Hang de kaart uit de bijlage op. Die staat trouwens ook in je leerlingportfolio, dus je hoeft geen andere lijst meer te maken gelukkig.

We gaan dus eigenlijk proberen zoiets als samenwerken cognitief bij de kinderen te brengen, maar vooral ook ervaringsgericht.

Samendoen betekent:

Samen doen met 1 schaar

Samen doen met 1 plakselpotje en kwastje

Samen een tekening maken.

Als je gaat spelen eerst overleggen met je vriendje.

Dit klinkt wat overdreven maar echt, het wordt een geweldige week met veel ervaringen voor de kinderen.
Want samendoen kan ook heel vervelend zijn.

Denk eens aan samen uit een drinkbeker drinken?

Samen naar de wc gaan?

Maak vooral lol met de kinderen.

Ga vervolgens de vragen uit de lijst onderwijsbehoeften concreet maken voor de kinderen en houdt een kringgesprek.

Turf de antwoorden in een staafdiagram (heb je dat doel ook weer behaald).

Kun je speelgoed delen met een ander kind?

Speel je samen of speel je ook graag alleen als je samen bent?

Speel je liever samen dan alleen?

Werk je liever samen dan alleen?

Maak je liever je eigen plan of overleg je graag met iemand anders? 

Kun je ook van een ander leren?

Kun je ook de taken verdelen, bijvoorbeeld bij het opruimen?

Terwijl ik dit opschrijf denk ik dat je alleen kindgesprekken kunt voeren met kinderen van groep 2.

Wat denken jullie?

Volgende week: alles alleen doen

Hoofd, hart en handen

Vandaag gaan we het hebben over Pestalozzi. Wisten jullie dat deze meneer een aantal ondernemingen heeft gehad die steeds mislukten? Van geld had hij in iedergeval geen verstand. Hij trouwde een rijke vrouw dus die zal hem wel uit de penarie hebben geholpen denk ik. 
Waarom kennen we Pestalozzi dan nog steeds? Ik ga er vanuit dat deze man en zijn visie nog steeds wordt gedoceerd op de PABO.

Zijn roem valt te verklaren uit zijn publicaties, waarin hij zijn pedagogische visie met veel gedrevenheid verwoordt. Hij noemde zijn benadering de ‘pedagogie van hoofd, hart en handen’. 

Hierbij komt het hart op de eerste plaats: de kinderen moeten eerst in harmonie met zichzelf en hun omgeving zijn. 
Daarna kunnen ze door een mix van praktijk (handen) en leren (hoofd) verder bouwen aan hun ontwikkeling. 

Zijn bekendste werk, Lienhard und Gertrud (1787), heeft als thema zelfverheffing: 

Zelf de kennis, kunde, waarden en normen tot je nemen en van daaruit keuzes maken.

Zo...

Het is maar dat je het weet.

Dit boek is al heel erg oud!!!!

Leggen we dit op kindgesprekken dan moeten we ons realiseren dat geen enkele vraag zin heeft alleen die ene: Hoe voel je je?

De pedagogische veiligheid is de absolute basis voor leren.

Het heeft dan ook geen zin om over kinderen iets op te schrijven wat jij denkt te weten over hoe ze zich voelen.

Een sociaal emotioneel lijstje invullen met daarin een waarde-oordeel, brrrrrr.

Ik heb er jaren geleden een pittige discussie over gehad met de inspectie.

Ze gaven mij gelijk gelukkig. Geen waardeoordeel geven over de emoties van het kind of over de eventuele betrokkenheid of concentratie. 

Wat bedoel ik hier dan mee?

Ik geef en voorbeeld:

Een kind kan 15 minuten geconcentreerd werken aan een taak.

Deze vraag kom je vaak tegen in die lijsten die je in moet vullen.

Ik zeg dan altijd: Welke taak?

Zet mij aan het lessen maken en ik vergeet alles om mij heen en kan uren doorgaan. 

Zet mij aan het strijken en ik ben na 5 minuten alweer ergens anders mee bezig.

Dus...waar voel je je lekker bij?

En dat is dus voor elk mens anders.

De praktijk

Een kind heeft als taak met de kralenplank een reeks te leggen.

Het kind speelt liever in de bouwhoek.

Wat is het doel nu?

Ga je op dit moment kijken of het kind geconcentreerd kan werken aan een taak krijg je waarschijnlijk en verkeerde indruk.

Ga je kijken of het kind de taak goed heeft gedaan volgens het gestelde doel dan kun je dus wel in gesprek.

Je mag het kind ook wel vragen of de taak leuk was of niet. Of het mee- of tegen is gevallen

Nog beter is het om de reeksen te leggen in de bouwhoek hoor ik je denken.

En daar ben ik het dan weer niet mee eens.

Want tja, de strijk moet ook gedaan worden of je het nu leuk vindt of niet!

Hier alvast een hulpmiddel voor het in gesprek gaan met kinderen

Ken je die vraag? Wat vind je er zelf van? Het is een van de moeilijkste vragen die je kunt krijgen. Want je schiet al snel in de stress. Je hebt nog liever dat een ander jou kritiek geeft dan dat je zelf moet zeggen dat je iets goed hebt gedaan. Zelfkritiek daar zijn we wel goed in. Probeer het maar eens deze week bij de kinderen. Ze zijn er zo aan gewend dat jij ze van feedback voorziet dat ze je heel uilig aan staan te kijken als ze zelf iets moeten zeggen over de prestatie. Weet je wanneer het beter gaat? Wanneer je voorafgaand aan een taak hebt gezegd wat je ervan verwacht. Het doel dus SMART hebt aangeboden. Dan is het kind meteen de vrijheid kwijt, dat dan wel weer. 

Vraag aan een kind: 

Maak een mooie tekening voor Sinterklaas of,

Teken een Sinterklaas en drie pieten die samen op een dak staan. Ik noem maar wat. 

Toch is het goed om je te realiseren dat gesloten opdrachten zich het meest lenen voor de vraag: Hoe vind je dat je het hebt gedaan? En die vraag moet je dan ook weer stellen zonder dat er een oordeel in te horen valt. Ligthart kwam ermee. Benader kinderen op een zodanige manier dat ze zich niet bedreigd voelen. Dat ze niet het gevoel hebben dat ze iets fout doen.

Met kindgesprekken is het dus erg belangrijk wanneer je de vraag stelt en op welke manier.

We kunnen dan nu concluderen dat cognitieve gesprekken eenvoudig te voeren zijn wanneer we voorafgaand de eisen die bij dat doel horen duidelijk hebben gemaakt. 

Probeer dit maar eens uit!

Morgen: Hoe voel je je vandaag?